I have had some moving days the last days.
I'll just start with the beginning.
Gregg had reserved a spot in the gardening a few weaks before he came here.
I had done the same two months before I came, but apparently Tamar: the volunteer leader didn't receive my last E-mails, and that's how I ended up in the carpentry and he in the gardening.
A real pitty for me, a real luck for Gregg.
Anyway, A few days ago Gregg called his parents like they told him to do every week.
On the phone his parents told him They changed his planeticket and he was going home on wednesday.
I couldn't beleive my ears: they just changed his ticket without even asking or discussing it with him!
Ofcourse he was totally pissed(who could blame him).
I mean, if my parents would do that, no way on earth I would come back.
I felt really sad for him, having to leave after a weak is scandalous especially if you know it is perfectly safe in the kibbutz.
Why on earth would the Hezbollah send their rockets to an area with such a low population?
But aparently In Gevah other volunteers are leaving too because they have to from their parents, and yes especially the americans.
But with Gregg having to leave everybody thought I would be taking his place in the gardening, and so did I.
But then Tamar told me I was gonna stay in the carpentry because they didn't need anyone in the gardening but just made an exception because Gregg reserved the spot in advance.
This pissed me totally off And I spilled all my guts to Tamar.
I was even considering changing kibbutz.
Today I went to talk with Tamar, telling her that I was thinking of leaving the kibbutz.
She now said she was gonna talk with the boss of the gardening to see if he could give me a job.
She said I will propably move to the gardening in a matter of days.
So that is absolutely amazing news.
I will be so happy the day I leave the gardening, I got so tyred of that boring work.
Apparently you have to take a stand when you want to reach something here.
the war.
I told you before the rockets of the Hesbollah couldn't reach till here, apparently I and the Israelis where wrong about that.
Theire rockets can reach that far, and they have proven that by hitting Haifa and Tiberias.
Even last sunday a rocket landed close to Afula: This is the nearby city where we do our shoping once and a while, It's about 15 minutes with the bus.
But that rocket was ment to hit an army base between Afula and Haifa.
The rocket hit just an open fieled, so nobody got hurt.
This may seem bad to you, but remember that I'm still very safe here on the kibbutz.
The region here is too low populated to be interesting at all to the Hezbollah.
So not a chance they will try to hit us here: there are just too litle people over here, while the cities are much easier targets.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
7 opmerkingen:
Hey, ik volg nog steeds! En nog meer sinds vorige week.. Maar merkt ge er eigenlijk zelf veel van daar waar ge zit, buiten de nieuwsberichten, is iedereen er dan echt gerust op, vinden ze 't dan ergens "normaal" ofzo? 'k Ben er trouwens ook van overtuigd dat ge veilig zit daar zowat afgezonderd en "oninteressant", en hopelijk krijgt ge er ook geen last van en zo... Amuseer u nog zou'k alleszins zeggen, en veel succes met hopelijk nieuw werk!
Yo! Ge kent mij helemaal niet, maar ik kwam op je blog via je reactie op gentblogt. Amai man, het lijkt mij toch nogal spannend hoor (but hey, who am I, ik woon in een verloren hoekske in de ardennen...)
Anyways, keep it safe en ik kom zeker nog eens langs om te kijken hoe het verder verloopt!
@ Annelies: gerust is een groot woord, maar ze zijn zeker niet bang voor deze oorlog.
Nu moet je wel weten dat iedereen hier na zijn middelbaar 3 jaar in het leger moet: jongens en meisjes.
Zo kent dus ook iedereen mensen in het leger en daar maken ze zich natuurlijk wel zorgen over. Ze praten veel over het nieuws en zo, maar vrezen voor hun leven doen ze zeker niet.
Het leven gaat hier zijn gewone gangetje.
Wel zijn er deze week een paar families toegekomen uit kibbutzim dicht bij de Libanese grens omdat het daar te gevaarlijk is.
Iedereen realiseert zich wel hoe ernstig de situatie is, normaal vinden ze het zeker niet.
Maar zoals gezegd: hier is het veilig en dus doen ze gewoon dezelfde dingen als anders.
@tientjuh: zo spannend is het hier niet hoor, alles gaat zijn gewone gangetje.
Op het nieuws zie je uiteraard de ergste dingen en lijkt het erger dan het werkelijk is.
Het blijft natuurlijk afwachten hoe het verder zal evolueren.
Iedereen is er hier wel van overtuigd dat het binnen een paar weken over is, laat ons hopen.
dit is mijn laatste berichtje in lange tijd, want ik vertrek morgen op kamp en daarna op reis!
hopelijk escaleert het daar niet te veel want k wil wel een ganse broer terug!
toedeloe en doet da goe in de tuin
doe ook de groetjes aan X (naam niet bekend) :)
knuf van je zus
Ale, leuk om van je te horen en vooral dat je daar nog relatief veilig zit, kwestie dat we nog altijd eens naar de Fuse moeten he. Je zal wel weten waarover je kan schrijven als ik je om een artikeltje vraag voor in het mg-boekje te zetten ...
groeten uit het verhitte Belgie
Brecht
katrien, de naam is Aimee
Aimee is dan die dame warmee je mij verslaan hebt in de "weet wel, pintje drinken, sigaretje roken, Aimee.... "
wedstrijd. Vooraleer ik mijn nederlaag toegeef wil ik wel harde bewijzen in mijn mailbox.
anyway , veel plezier daar in israël. En Joris uw lolleke heeft lang genoeg geduurd, geef die twee vrouwelijke israëlische soldaten terug aan het leger want door heel dat spelletje daat is de nafte hier niet mee te betalen.
groeten
Maarten
Een reactie posten